Showing posts with label Poetry. Show all posts
Showing posts with label Poetry. Show all posts

31 December 2006

เรื่องฉันท์-ฝันเฟื่อง

เอาอีกแล้วครับ...

ท่านผู้อ่านเคยมีความฝันที่ต้องใช้ความคิด เหตุผลหรือเปล่าครับ แบบ ฝันเป็นเรื่องเป็นราวที่มีตัวเองคิดเลขหรือวิเคราะห์สถานการณ์ต่าง ๆ อยู่ในฝัน

เรื่องคิดเลขในฝันนี่ผมเองเคยอยู่บ่อย ๆ (ซึ่งตื่นขึ้นมาก็จำไม่ได้หรอกนะ ว่าที่คิดไปนี่มันถูกหรือเปล่า)

เมื่อคืนผมก้าวไปอีกขั้นแล้วครับ... ผมฝันถึงคำครุ-ลหุในบทประพันธ์ซึ่งน่าจะเป็นฉันท์อะไรสักอย่างครับ

เมื่อวานไปอ่านร้อยกรองอะไรมาจนต้องเก็บมา ฝันหรือเปล่านี่ก็ไม่ทราบเหมือนกัน แต่ก็น่าสงสัยว่าเรื่องที่ฝันนี่สมองมันไปเอามาจากไหน (เพราะเวลาตื่นไม่เคยมีปัญญาแต่งได้)

แต่ที่คิดว่าจำไม่น่าผิดก็คือ ตอนนั้นนึกถึงเรื่องคำสระเสียงสั้นไม่มีตัวสะกด กับคำอื่น ๆ อยู่จริง ๆ

แปลกดีนะครับ...

จริง ๆ แล้ว เมื่อหลาย (ประมาณ 3-4?) ปีที่แล้ว ผมเคยตั้ง observation ไว้ว่า

"เวลาฝัน สมองและความนึกคิดของเรายังทำงานอย่างละเอียดซับซ้อนไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าขณะ ตื่น เรามีการคิดโดยใช้เหตุผล ประมวลผลข้อมูล วิเคราะห์และสังเคราะห์องค์ความรู้ ตลอดจนมีความรู้สึกทางด้านอารมณ์ต่าง ๆ อย่างไม่แตกต่างไป อย่างไรก็ตาม เวลาฝัน เรายังขาดวิจารณญาณ ซึ่งเวลาที่ตื่นจะกำหนดกรอบความคิดของเราให้อยู่ภายในความเป็นไปได้ของ ชีวิตประจำวัน"

ส่วนจะจริงเท็จอย่างไร ก็ยังรอคนให้คำตอบอยู่นั่นเอง...


ป.ล. สวัสดีปีใหม่อยู่ในโพสท์ก่อนหน้านะครับ

26 December 2005

26 December: Lest we forget

Don't continue grieving every waking moment,
for life must go on.
Don't forget those who loved and were loved,
for in our memories they shall rest.
Don't pretend nothing happened that shattered our lives,
for lessons there are to be learnt.
Don't just let pass into history these events of 2004,
for they are a reminder of who we really are.

In rememberance of those who lost their lives in the 26 December 2004 tsunami, and those who reminded us that life is worth struggling for.