The seasons, they stopped changing.

ไม่เกี่ยวกับหนังหรอก... แต่นึกถึงเรื่องฤดูกาลก็รู้สึกว่าเดี๋ยวนี้มันหายไปจากชีวิตมากทีเดียว

โดยเฉพาะตั้งแต่เรียน ปี 3 นี่ ตื่นนอน ออกจากบ้าน ขึ้นรถ ลงรถ เดินเข้ากล่องคอนกรีตปรับอากาศ 19 ชั้น อยู่ในนั้น 10 ชั่วโมง ออกมา กลับบ้าน นับได้ว่าแทบไม่มีเวลาหายใจกับอากาศข้างนอกเลย (อยู่บ้านก็ดันอยู่ในกล่องขนาด 40 ลูกบาศก์เมตรที่ไม่ค่อยจะได้เปิดหน้าต่าง)

อย่างน้อยตอน ปี 1 ก็มีเหตุบังคับให้เดินรอบจุฬาฯ ในแต่ละวัน ช่วงฤดูนี้ถึงจะต้องฝ่าฝนไปไหน ๆ ก็ยังแต่งแต้มสีสันให้ชีวิตอยู่บ้าง

ตอนนี้นี่ได้แต่กางร่มข้ามสะพานลอยหน้าหมู่บ้าน

แอบคิดถึงเวลาเก่า ๆ (ที่ไม่มีวันกลับมาแล้ว) ที่ยังมีละอองฝนพัดผ่านมาเวลาเรียน จำได้เวลาฝนตกที่สาธิตเกษตรที่ลมพัดหน้าต่างปิดดังจนตกใจอยู่บ่อย ๆ ที่เตรียมฯ ก็ยังนึกถึงแต่ละวันที่ต้องกางร่มเดินหลบแอ่งน้ำอยู่

ยิ่งเมื่อวานนี้ ฝนตกเกือบทั้งวัน โดยที่ไม่ได้รู้ตัวเลย

เฮ้อ...

The New Resolve

เคยได้ยินมาว่าเวลาคนเราตั้ง resolution แล้วบอกคนอื่น จะรักษาได้มากกว่า

ยังไงปีใหม่ก็อีกไกล วันนี้จะขอตั้ง resolution ที่จะพัฒนาชีวิตตัวเองเสียตั้งแต่บัดนี้

1. คอมพิวเตอร์นี่มันดูดชีวิตเราไปเยอะเกินแล้ว ต่อไปนี้เลิกนั่งไม่ทำอะไรหน้าคอมโดยเปล่าประโยชน์เสียที เวลาเล่นเกม เอาให้พอประมาณ รู้ว่าเล่นเยอะจนหาย entertain แล้วก็เลิกเสีย จะเปลืองเวลาในชีวิต
2. เวลารู้ว่า มีงานต้องทำก็อย่าดองเอาไว้จนเกินงาม ผัดวันประกันพรุ่งแบบทำอย่างอื่นที่อยากก่อนยังไม่เท่าไร แต่ผัดไปโดยที่ไม่ได้ทำอะไรนี่แย่หนักแล้ว
3. Circadian Reset: ไม่ให้ตื่นหลังหกโมงเช้าโดยไม่มีเหตุอันสมควรแล้ว
4. ***เวลาตั้งใจจะทำอะไร ขอให้ทำให้ถึงที่สุด อย่าจับจด***
   

หมายเหตุ: ที่จริงตอนแรกที่ post อันนี้คือกะจะบ่น แต่พอดู archive ย้อนไปนี่เห็นบ่นอะไรเยอะแยะก็ไม่เห็นเคยได้อะไรขึ้นมา... แบบนี้ท่าจะดีกว่า

ป.ล. เหรียญ 2 บาท? ธนบัตรร้อยบาทแบบใหม่? ไม่เห็นรู้เรื่องมาก่อนเลย?