28 June 2005

เซ็ง...

เสียเวลาเปล่าจริง ๆ...

รู้งี้เอาเวลาซ้อมไปนั่งอ่าน upper limb ดีกว่า

ผ่านนี่เลี้ยง 20 คนแรกที่เข้ามา comment เลย...

18 June 2005

รับน้อง... (ตามกระแสเปล่าเนี่ย)

ไอ้เรื่องนี้นี่มันดูจะร้อนแรงเสียเหลือเกิน... ขนาดไม่อ่านหนังสือพิมพ์แล้วก็ยังมาให้ได้ยินอีก...

ที่จริงชักขี้เกียจ... แต่ไหน ๆ ก็สัญญาไว้แล้ว (ว่าจะมาเขียนเรื่องนี้)...

ตามจริงนะ ตอนแรกตอนที่มีปัญหา ที่ สกอ. ออก หนังสือที่ ศธ 0508/ ว 856มา นี่ก็เห็นแล้วอารมณ์เสียทีเดียว ตอนนั้นก็คิดอยู่ว่ามันจะงี่เง่ากันไปถึงไหน... เพราะ

1. ใครที่ไหนมาบอกว่าไอ้คนที่ฆ่าตัวตายนั่นเป็นผลมาจากรับน้อง

2. แล้วถึงจะเกี่ยวข้องกันจริง ทำไมต้องให้อีกหลายแสนคนที่รับน้องแล้วไม่ฆ่าตัวตายมีปัญหาไปด้วย (ถ้าต้องฆ่าตัวตายจากการรรับน้องมิมีหวังต้องฆ่าตัวตายอีกหลายสิบครั้งเมื่อออกไปเผชิญชีวิตหรือ?) อย่างที่คนเล่นหุ้นแล้วฆ่าตัวตายกันบานเบอะ ไม่เห็นคิดจะสั่งปิดตลาดหลักทรัพย์บ้าง?

แต่... เอาเถอะ... ยังไง ไอ้เรื่องนี้ มาคิดดี ๆ แล้วก็น่าเห็นใจหลายฝ่าย...

-----

อย่างแรก คงต้องเห็นใจความรู้สึกของครอบครัว ที่ต้องพบกับความสูญเสียอย่างที่ไม่คาดคิด ความจริงก็คงตำหนิครอบครัวไม่ได้ ที่จะตีโพยตีพายเอาว่าการรับน้องทำให้คนต้องฆ่าตัวตาย ก็ในเมื่อยังอยู่ในความโศก

ทีนี้ พอมีกระแสข่าวออกมา ก็คงต้องมองสื่อมวลชนเป็นสำคัญ... แต่ก็อีกน่ะแหละ สื่อก็เพียงแต่ขายข่าวไปตามงานของเขา เรื่องอะไรที่ขายออก ถ้าไม่ประโคมให้มันดัง แล้วจะทำธุรกิจอยู่ในตลาดได้อย่างไรกัน... ความจริง ถึงแม้สื่อจะเสนอข่าวโดยไม่ให้ความกระจ่างแก่สังคม ถึงแม้สื่อจะวาดภาพให้สังคมอย่างชัดเจนเหลือเกินว่าผู้ที่ตายนั้นเพราะเป็นเหยื่อของการรับน้อง ถึงแม้ว่าสื่อจะทำลายภาพพจน์ของกิจกรรมรับน้องที่ดีงาม (ไม่เช่นนั้นจะยังมีอยู่ในสังคมถึงปัจจุบันได้อย่างไร) โดยการเสนอแต่ด้านลบให้สังคมได้เห็น แต่การที่เรื่องนี้ได้กลายเป็นข่าวขึ้นมาก็คงไม่ใช่ว่าจะมีแต่ผลเสีย... ความจริง กรณีนี้คงเป็นโอกาสอันดีที่จะช่วยให้ได้ชำระการจัดกิจกรรมรับน้องให้สวยงามและสร้างสรรค์ขึ้น อย่างที่ควรจะเป็น...

ทีนี้ ในส่วนของผู้บริหารในกระทรวงและมหาวิทยาลัย ถ้ามองดูแล้ว ก็น่าเห็นใจ และเข้าใจได้บ้างถึงความจำเป็นที่ต้องมีประกาศและมาตรการต่าง ๆ ออกมา เพราะอย่างที่ข้อความบางส่วนในหนังสือที่ ศธ 0508/ ว 856 กล่าวว่า ด้วยปรากฏว่า การจัดกิจกรรมสำหรับนิสิตนักศึกษาใหม่ในปีการศึกษานี้ ได้เกิดเหตุการณ์หลายกรณีดังที่ปรากฏในสื่อมวลชนต่าง ๆ จนก่อให้เกิดความวิตกกังวล... และ ... ขอให้ผมประสานมายังมหาวิทยาลัยทุกแห่ง เพื่อให้ข้อวิพากษ์วิจารณ์ในสื่อมวลชนยุติลงโดยเร็ว และเป็นการกู้ภาพพจน์ของอุดมศึกษาไม่ให้ถดถอยลง... ก็สะท้อนให้เห็นว่า มาตรการที่ออกมาดังกล่าว ก็คงเนื่องมาจากความเสียหายที่มีบางสถาบันก่อให้เกิดขึ้นก่อนหน้านี้...

ถึงแม้ว่าผมจะไม่เห็นด้วยกับการที่ท่านเลขาธิการฯ ... เห็นควรให้มหาวิทยาลัย/สถาบันได้สั่งยุติกิจกรรมสำหรับปีนี้ลงตั้งแต่บัดนี้... หรือที่รองอธิการบดีฯ ... ห้ามจัดกิจกรรมที่ต้องค้างคืนในมหาวิทยาลัย... หรือ ... ไม่อนุญาตให้จัดกิจกรรมนิสิตนอกสถานที่... (น่าสงสารแพทกับพี่เบิ้ล... โดนลูกหลงไปส่วนนึง ทั้ง ๆ ที่นอกสถานที่ไปได้ 500 เมตร) แต่ก็คงต้องยอมรับว่าการที่ ... กระทรวงศึกษาธิการ จึงได้กำหนดนโยบายและมาตรการในการรับน้องใหม่และประชุมเชียร์ในสถาบันอุดมศึกษา... และทางมหาวิทยาลัยก็ได้กำหนดนโยบายการจัดกิจกรรมมาอย่างชัดเจน ก็น่าจะเป็นสิ่งที่ดี...

อย่างน้อยก็เป็นการป้องกันเหตุการณ์ที่จะทำให้เกิดจากกระแสข่าวเช่นนี้ในอนาคตได้บางส่วน...

และที่จริง กิจกรรมรับน้อง ก็รอการจัดระเบียบมาสักพักนึงแล้วมิใช่หรือ

ถึงแม้จะไม่ใช่วิธีที่ดีที่สุด ถึงแม้จะทำให้หลายฝ่ายต้องเสียกำลังกาย กำลังใจไปฟรี ๆ ถึงแม้อาจจะทำให้งานที่บางคนทุ่มเทมานับเดือนนับปีต้องพังทลาย...

แต่ก็คงมีผลดีเกิดขึ้นบ้าง... ใช่ไหม?

-----

12 June 2005

Chem lab?!

เมื่อกี้ เปิดเว็บ สทป. กะ confirm ว่าลงทะเบียนครบอีกที...

เปิดผ่านไปดูตรง ผลการศึกษา...

เอ๊ะ?!!

CHEM LAB MED STUDT จำได้ว่าได้ B+ ไม่ใช่เหรอ ตอนนั้น?

กลับไปดู CR60 อีกที... อ้าว ไหงเป็น A จริง ๆ ด้วย?

นี่เราจำผิดเหรอเนี่ย...

9 June 2005

มหา'ลัยเหมืองแร่

วันก่อน (วันเสาร์ที่แล้ว) หลังห้องเชียร์, สันท์, ประชุมงาน present เราก็หลวมตัวไปดูหนังกับพิเชฐ ไผ่ ต้อง เจน อ๊อก

ไม่มีอะไรหรอก~ แต่บอกใครก็มีแต่คนแปลกใจ (ท็อปถามว่า "ลมอะไรพัดไปเนี่ย") แต่ที่สุดยอดคือ...

เข้าดรงไป... เดินขึ้นบันไดหันมา เห็นโลโก้ DPrompt สีแดง ๆ แว้บนึงแล้วก็หายไป หนังเริ่มฉายพอดี! ไม่มีใครกะเวลาได้สุดยอดเท่านี้อีกแล้ว...

หนังก็... เราว่าก็ดีนะ แต่ที่จริงเราก็เป็นพวกแบบวิจารณ์หนังอะไรดีไม่ดีไม่เป็นอยู่แล้ว... - -

6 June 2005

F4809A

วันนี้แอบรีบโดดออกมาจากคณะเร็วนิดนึง... ไปปฏิบัติการตามล่าหาแบตเตอรี... (ที่สุดแล้วคือนั่ง MRT ไป Fortune) แต่สิ่งที่เด็ดจนต้องเอามาเขียนในนี้คือนี่...

ก็ ขึ้นรถตู้จากหมอชิต/สวนจตุจักร ทีแรกก็ไม่ได้สังเกตอะไรหรอก แต่ไม่รู้ค่าโดยสาร ก็เลยมองหาป้ายเผื่อจะมี แต่ป้ายที่ติดไว้บนรถมันบอกว่าอย่างนี้...

- อย่านั่งขวางทางคนอื่นไม่ต้องกลัวลงช้า
- กรุณาอย่าส่งเสียงดังเพราะเวลามีคนลงจะไม่ได้ยิน
- นำอาหารมาทานช่วยเก็บกลับลงไปด้วย
- ห้ามมาทำกิ๊กกันบนรถอย่าคิดว่าไม่มีใครเห็นคุณ
- ลงช่วยบอกเสียงดังๆ ไม่ต้องอายจะได้ไม่เลยป้าย
                ขอบคุณที่ใช้บริการ

ที่จริงก็ไม่มีอะไรมากหรอก แต่มันแปลก/ขำดี เลยจดมา...

แต่วันนี้... จะกดตังไปซื้อแบต... ก็ไป ATM... มีคนใช้อยู่ 1 คน เราก็ต่อคิว... ปรากฏว่าเค้าคงกะทำธุรกรรมประมาณ 20 รายการได้บนเครื่อง ATM... รออยู่ร่วมสิบนาที... ด้วยความที่มารยาทดี/ป๊อดไปหน่อย ก็เลยไม่กล้าขอเค้าแซง... (อันนี้ก็ไม่มีอะไรหรอก แต่เพิ่งจะได้ประจักษ์ว่าคนเราสามารถทำธุรกรรมบน ATM ได้นานขนาดไหนก็คราวนี้...)